مقدمه:

فعاليت هاي ورزشي اگرچه مفيد بوده و سبب ارتقا سلامت  ميگردد، ولي بعضي از ورزشها ريسك صدمات ناشي از ضربه به دندانها و بافتهاي دهاني را افزايش ميدهند(1)، به طوری  كه فعاليتهاي ورزشي يكي از عوامل اتيولوژيك اصلي آسيب هاي ناشي از ضربه به دندانها محسوب ميشوند. ضربات وارده به دندان یکی از مسائل مهم وشایع سلامت دهان در کودکان است که موجب درد و ناراحتی می شود(2). آسيب هاي وارد بر دندان طيف وسيعي داشته و ميتواند از يك  ترك ساده ي ميناي دندان كه با چشم غير مسلح ديده نمي­شود تا شكستگي استخوان حمايت كننده دندان و يا خارج  شدن كامل دندان از محل خود را شامل شود(3). صدمات دندانی به ویژه بیرون افتادن دندان(اوالژن) یک رویداد ناراحت کننده است، که می­تواند باعث مشکلات جسمی  و روانی شود. صدمات دندانی به طور معمول در دندان های قدامی بیشتر اتفاق می افتد(4). در بسياري از  موارد با انجام سريع برخي اقدامات پس از وارد آمدن ضربه، ميتوان از شديدتر شدن اثرات ضربه، از دست رفتن احتمالي  دندان يا دندان هاي آسيب ديده و يا از هزينه هاي گزاف درمان هاي تأخيري جلوگيري كرد. همچنين با انجام به موقع بسياري از اين اقدامات اوليه، ميتوان آسيب­ هاي روحي كه ناشي از،از دست دادن قسمتي از دندان يا كل آن ميباشد را كاهش داد(3).

از آنجایی که یکی از علل تروما، فعالیت ورزشی است، مربیان ورزشی اولین افراد در تماس با  این کودکان هنگام وقوع حادثه هستند و آگاهی آنها از نحوه برخورد با این صدمات نقش مهمی در پیشگیري و درمان دارد(5).

صدمه به دندان شیری می­تواند موجب تاثیر منفی در زیبایی دندانهای دائمی وحتی اختلالات رشدی و عملکردی در آنها گردد وکیفیت زندگی کودکان را تحت تاثیر قرار دهد.صدمه به دندان های شیری یا دائمی و ساختار های حمایت کننده ی دندان، بعد از پوسیدگی دندانی دومین مشکل سلامت دهانی در کودکان است (6). آسیب های تروماتیک معمولاً به دنبال ورزش کردن، بازی کردن، افتادن در خانه، تصادفات اتومبیل، برخورد با اشیا یا انسان وخشونت اتفاق می افتد، که در این میان افتادن در خانه از شیوع بالاتری نسبت به بقیه عوامل برخوردار است(7). دانش آموزان در دوره آموزشي پيش دبستاني و ابتدايي به دليل نوع رفتار،سرگرمي و تفريحاتي كه دارند جزء پر خطرترين  گروه هاي سني از نظر آسيبهاي دنداني ميباشند(8) .در صدمات ورزشي و برخوردهاي تنشي کودکان، اغلب  دندانهاي قدامي فك بالا دچار آسيب ميشود .آسيب مي­تواند بر زندگي اجتماعي،اقتصادي و زيبايي فرد تأثير جدي بگذارد .لذا كودكان در دوره سني ابتدايي از جمله گروه هاي هدف اصلي (Targeted-population) آسيبهاي دنداني و كاهش اثرات سوء آن به حساب مي آيند (3).شایع­ترین سن حوادث دندانی 1تا3 سال می­باشد(9). در خیلی از مطالعات اورجت بالا و پوشش لب ناکافی به عنوان فاکتورهای مستعد کننده  لحاظ شدند(10). بسیاری از مطالعات نشان داده است که کودکان بیشترین میزان آسیب‌های دندانی را در خانه و مدرسه می‌بینندوعلت آن می‌تواند ترکیبی از حس کنجکاوی و نابالغ بودن مهارت‌های مغزی باشد و همچنین بیماری‌هایی مثل صرع و پیش‌فعالی کودکان، استرس و ورزش نیز احتمال وقوع صدمات تروماتیک را افزایش می دهد(11). براي آنكه بتوان دوره­هاي آموزشي مناسب جهت آشنايي با روش­هاي پيشگيري از آسيب و اقدامات فوري و ضروري در  صورت وقوع سانحه برگزار كرد، درمرحله اول بايد دانش مربيان ورزشی را در اين زمينه ارزيابي نمود(3). باتوجه به اينكه مربيان ورزشي و همچنين خود ورزشكاران اولين افراد در مواجهه با آسيبهاي دنداني  ميباشند،لازم است در مورد كنترل مناسب اين و ضعيتهاي اورژانس آموزش داده شوند. با در نظر گرفتن اين نكته كه اولين مرحله براي سازماندهي برنامه هاي آموزشي به منظور افزايش  آگاهي عمومي، ارزيابي وضعيت موجود در جامعه مورد نظر ميباشد(3)،همچنین از آنجا که تروما به طور معمول ناگهانی، غیر قابل پیش بینی، تصادفی می باشند،آگاهی و نگرش مربیان ورزشی در زمینه ترومای دندانی با عملکرد مناسب مربیان در زمان حادثه نسبت مستقیم دارد. با توجه به شیوع بالای حوادث دندانی در دانش­آموزان  لزوم تحقیقات بیشتر در مورد آگاهی ونگرش مربیان ورزشی در رابطه با ضربه وارده به دندان و درمان مناسب آن احساس می­شود. این که چه طور و کجا صدمات دندانی اتفاق می افتند و فاکتورهای اتیولوژیکی مربوط به این صدمات، جز منابع مهم اطلاعاتی می باشند

فرمت فایل word

تعداد صفحات 14

آماده پرینت گرفتن

-مقدمه: 1

2-صدمات دندانی در ورزش.. 3

3-سواد بهداشتی.. 5

4-عوامل اتیولوژیک در ارتباط با تروماهای دندانی: 5

5-انواع آسیب‌ها و صدمات دندانی شامل موارد زیر می‌باشد: 6

6-اقدامات لازم در هنگام وقوع آسیب‌های ناحیه ی دهانی.. 8

7-تاثیر آسیب های دندانی بر کیفیت زندگی کودکان: 9

منابع: 10